သတင္းႏွင့္မီဒီယာ ကြန္ယက္။ ခြန္ေအာင္ျမတ္။
ဇႏၷ၀ါရီလ ၂၇ ရက္၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္။
ဇႏၷ၀ါရီလ ၂၇ ရက္၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္။
ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ပင္းပက္ ဘိလပ္ေျမစက္ရံု တည္ေဆာက္ရန္ ေက်းရြာ သားမ်ား၏ ေျမယာ ဧက ၄၀၀၀ ေက်ာ္ သိမ္းယူသျဖင့္ နစ္နာေၾကးႏွင့္ အာမခံခ်က္မ်ားေပးရန္ ေက်းရြာသားမ်ား က ေတာင္းဆိုေနၾကသည္။
ေတာင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္အေရွ႕ဘက္တြင္ ကေမၻာဇဖြံ႕ၿဖိဳ႕တိုးတက္ေရး ကုမၸဏီက ပင္းပက္ ဘိလပ္ေျမစက္ရံု တည္ ေဆာက္ရန္အတြက္ ယမန္ႏွစ္ ႏွစ္ဦးပိုင္းကတည္းက ယင္းေဒသ ၀န္းက်င္ရွိ ေက်းရြာသားမ်ား၏ ေျမယာမ်ားကို သိမ္းယူျခင္းျဖစ္သည္္။
ယခု ကေမၻာဇကုမၸဏီက သိမ္းယူသည့္ ေျမယာမ်ားကို နစ္နာေၾကး တစ္ဧကလွ်င္ က်ပ္ေငြရွစ္ေသာင္းေပးမည္ဟု ေျပာဆိုေသာ္လည္း ေက်းရြာသားမ်ားက လက္မခံေၾကာင္း ေဒသခံႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက ေျပာသည္။
“ဒါေပမယ့္ ရြာသားေတြက အဲဒီ ရွစ္ေသာင္းနဲ႕မေက်နပ္ဘူးေပါ့ေနာ္။သူတို႕က တစ္သိန္းေသာင္းတယ္ ။ သူတို႕ က်န္းမာေရးအတြက္ေပါ့ေနာ၊ ေနာက္ဆက္တြဲေတြေပါ့။ အဲဒီစက္ရံု ေၾကာင့္ အဲဒီပေရာ ဂ်က္ ေၾကာင့္ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္ေပၚလာမယ့္ ဆိုးက်ဳိးေတြ ထိခိုက္လာလို႕ရွိရင္ အဲဒီကုမၸဏီကို တာ၀န္ယူ ေပးဖို႕ အာမခံေပးဖို႕ေပါ့ေနာ ရြာသားေတြ သူတို႕ အဲလိုမ်ဳိး သူတို႕ေတာင္းဆိုေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခု ေတာ့ သူတို႕သေဘာတူညီခ်က္ေတာ့ မရေသးဘူး။”
ဘိလပ္ေျမစက္ရံုတည္ေဆာက္ၿပီးေနာက္ပုိင္း ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ဳိးအမ်ားအျပား ရွိလာႏုိင္သျဖင့္ ေက်းရြာ သားမ်ားက အာမခံခ်က္ေတာင္းျခင္းျဖစ္သည္ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။
“အကယ္၍ သူတို႕စက္ရံုေတြေဆာက္ၿပီး ေနာက္ အညစ္အေၾကးေတြ ထြက္လာေတာ့မယ္ေလ။ သူတို႕ မုိင္းေတြခြဲေတာ့မယ္၊ ေက်ာက္ေတြ တူးေတာ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီမွာ ထြက္လာမယ့္ ေရထုညစ္ညမ္း မႈေတြ ေနာက္ ေလထုညစ္ညမ္းမႈေတြက ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိတဲ့ ရြာေတြကို ထိခိုက္လာေတာ့မယ္ေလ။ အဲဒီလိုမ်ဳိး အကယ္၍ ထိခိုက္လာၿပီဆိုရင္၊ အဲဒီ စက္ရံုေၾကာင့္၊ အဲဒီ သတၱဳမုိင္းေၾကာင့္ ျဖစ္လာမယ့္ က်န္းမာေရး ထိခုိက္မႈေတြကို အာမခံေပးဖို႕ ရြာသားေတြက လိုခ်င္တာေပါ့ေနာ္။”
ပင္းပက္စက္ရံုတည္ေဆာက္မည့္ ေနရာသည္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ပင္ငို၊ နမ္းဆီး၊ ေနာင္ေလ၊ ေနာင္လံ၊ ေျခာက္ မုိင္ စသည့္ ေက်းရြာမ်ားရွိၿပီး ဘိလပ္ေျမစက္ရံုႏွင့္ သတၱဳမိုင္း တူးေဖာ္မႈဆိုးက်ဳိးမ်ားကို ခံၾကရမည္ျဖစ္သည္။
ယင္းသတင္းသည္မွန္ကန္ေၾကာင္း ရြာသားမ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ကုမၸဏီက မည္သို႕မွ်မတံု႕ျပန္ေသးဘဲ ဆက္လက္ ညိွႏိႈင္းေနဆဲ ျဖစ္သည္ဟု ပင္းပက္သံသတၱဳရိုင္း စက္ရံုႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အနာဂါတ္ကို လုယူဖ်က္ ဆီးျခင္း အစီရင္ခံစာကို ေရးသားခဲ့သည့္ ပအို၀္းလူငယ္အစည္းအရံုး၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ခြန္ခ်န္ကီက ေျပာသည္။
“ရြာသားေတြက ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူတို႕ေတာင္းဆိုတာ ကုမၸဏီမလိုက္ေလ်ာဘူးဆိုရင္ လည္း အဲဒီ ဥစၥာကိုေတာ့ သူတို႕ မလိုလားဘူးေပါ့ေနာ္။ သတၱဳတြင္း စီမံကိန္းကို သူတို႕ မလိုလားဘူးေပါ့။ အဲဒီမွာ လာလုပ္တာ သူတို႕မလိုလားဘူးေပါ့။ ေနာက္ သူတို႕နယ္ေျမလည္း သူတို႕ ဆံုးရံႈးခံမွာ မဟုတ္ဘူးလို႕ က်ေနာ္ထင္တာေပါ့။ သူတို႕လည္း တျခားေရြးစရာ လမ္း မရွိဘူးေလ။ တျခားေနရာမွာ ေျပာင္းေရြ႕ ဖို႕လည္း။ စုိက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းအေတြ႕အႀကံဳက လြဲရင္ သူတို႕ဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူးေလ။ ဒီနည္းလမ္း တခုကိုပဲ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း ဘ၀ ကို ရပ္တည္ေနရတာကိုး။ ေနာက္ဒီဥစၥာ ဆံုးရံႈးၿပီဆိုရင္ တ ျခားသူတို႕ေရြးစရာ လမ္းမရွိေတာ့ ဘူးေလ။”
ဟိုပံုးၿမိဳ႕နယ္ေတာင္ဘက္တြင္ မကၠနီဆီယံ သတၱဳထြက္ရာ တရုတ္ပိုင္ဆိုင္သည့္ အစ္ေအးရွားပါ၀ါကုမၸဏီက ယင္း ေဒသရွိ ေက်းရြာသားမ်ား၏ ေျမဧက ၂၀၀ ေက်ာ္အား သိမ္းဆည္းရာ ေက်းရြာသားမ်ားေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ တဧကလွ်င္ က်ပ္ေငြ ေလးသိန္းမွ ငါးသိန္းအထိ ျပန္ရၾကသည္ဟု ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။